มองกลับไปในตอนที่เธอยิ้มมา
เพียงสบตาตัวฉันแทบหยุดหายใจ
ครั้งแรกที่เราได้พบกัน
ฉันยังเก็บไว้ยังไม่ได้ลบมัน
รอยยิ้มรอยนั้นของเธอ ที่เธอให้กัน
ยังคงจำความรู้สึกครั้งนั้นได้ดีที่ได้เห็นมัน
แค่ได้จับมือกันก็สุขใจ
อยากจะหยุดเวลาไม่ต้องการแม้สิ่งใด
ไม่เคยรู้ว่าความรักมันมีผลต่อหัวใจ
ทำให้คนสองคนอยากจับมือเคียงข้างกันไป
แต่สุดท้ายก็ต้องจากกัน
วันเวลามันเปลี่ยนแปลงไปอย่างเฉียบพลัน
แค่เก็บมันไว้ในที่เดิม เก็บมันไว้ในหัวใจเรา
ขอแค่เพียงได้นึกถึงวันที่รักของเราสุขล้นทั้งหัวใจ
ไม่ได้คิดจะย้อนคืนวันให้หวนคืนมาเป็นดั่งเช่นเดิม
ขอแค่เพียงได้ย้อนหันมองได้ทบและทวนความสุขเพียงช่วงหนึ่ง
แต่ปล่อยมันไว้ที่เดิมให้เป็นเรื่องราวที่เรายังต้องการจดจำ
คงเป็นตอนนั้นที่ฉันตกหลุมรักเธอ
ยังจำเสมอว่าเธอไม่เป็นเหมือนใคร
ตอนที่จับมือกัน ตอนที่เรามองตา
ตอนที่หัวเราะด้วยกัน ตอนที่เธอบอกลา
ตอนที่เราร้องไห้ ตอนที่หมดคำพูดจา
ตอนที่ลืมเธอไม่ได้ สุดท้ายถึงตอนต้องจากลา
ฉันยังคงเก็บมันในส่วนลึกของหัวใจ
ไม่กลับไปแตะมันเพียงเก็บงำไว้ข้างใน
ยังจำไว้แค่เพียงตอนที่เรามีความสุขกัน
และฉันยังคงรู้สึกดีที่กลับมานึกถึงมัน
แต่สุดท้ายก็ต้องจากกัน
วันเวลามันเปลี่ยนแปลงไปอย่างเฉียบพลัน
แค่เก็บมันไว้ในที่เดิม เก็บมันไว้ในหัวใจเรา
ขอแค่เพียงได้นึกถึงวันที่รักของเราสุขล้นทั้งหัวใจ
ไม่ได้คิดจะย้อนคืนวันให้หวนคืนมาเป็นดั่งเช่นเดิม
ขอแค่เพียงได้ย้อนหันมองได้ทบและทวนความสุขเพียงช่วงหนึ่ง
แต่ปล่อยมันไว้ที่เดิมให้เป็นเรื่องราวที่เรายังต้องการจดจำ
แต่สุดท้ายก็ต้องจากกัน
วันเวลามันเปลี่ยนแปลงไปอย่างเฉียบพลัน
แค่เก็บมันไว้ในที่เดิม เก็บมันไว้ในหัวใจเรา
ขอแค่เพียงได้นึกถึงวันที่รักของเราสุขล้นทั้งหัวใจ
ไม่ได้คิดจะย้อนคืนวันให้หวนคืนมาเป็นดั่งเช่นเดิม
ขอแค่เพียงได้ย้อนหันมองได้ทบและทวนความสุขเพียงช่วงหนึ่ง
แต่ปล่อยมันไว้ที่เดิมให้เป็นเรื่องราวที่เรายังต้องการจดจำ